نعمت یافتگان

نعمت در لغت به معنای روزی،مال،بخشش،نیکی،احسان،شادمانی،لذت و توانگری است. هر یک از ما در نماز های شبانه روزی خود بارها می گوییم:

((صراط الذین أنعمت علیهم))

((خدایا مرا به راه کسانی که بدانان نعمت داده ای هدایت کن.))

به راستی خداوند به چه کسانی نعمت داده است و راه آنان چه چه ویژگی هایی دارد؟ خداوند متعال در آیه 69 سوره نساء به این پرسش پاسخ داده است.

((و من یطع الله و الرسول فاولئک مع الذین أنعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین والشهداء و الصالحین و حسن أولئک رفیقاً))

((و کسانی که از خدا و پیامبر اطاعت کنند در زمره کسانی خواهند بود که خدا بدیشان نعمت داده یعنی با پیامبران،صدیقان،شهیدان و صالحان اند و آنان چه خوب دوستان و همدمانی برای هم هستند.))

بدین ترتیب خداوند در این آیه آنان را که مشمول نعمت او قرار گرفته اند،معرفی فرموده است. بر طبق روایات متعدد،اهل بیت-علیهم السلام-و از جمله حضرت مهدی-علیه السلام-از مصادیق این آیه است و در زمره کسانی قرار دارد که خداوند آن ها را ارجمند شمرده و بدان ها نعمت داده است. این روایات در آثار برخی از دانشمندان آهل سنت نیز آمده است.

بنابراین،انسان همواره باید بکوشد تا گام در راه امام زمان-علیه السلام-نهد و در زمره کسانی قرار گیرد که با گام هایی استوار در مسیر او در حرکتند.

از مطالبی که درباره تفصیر آیه گذشت،نکته های زیر به دست می آید:

1-بر طبق روایات،حضرت مهدی و دیگر ائمه معصومین-علیهم السلام-در زمره کسانی هستند که خداوند آنها را گرامی داشته و به آنان نعمت داده است.

2-با صرف نظر از روایات،با تأمل در معنای آیه،مطلب یاد شده را می توان دریافت؛زیرا آنان-علیهم السلام-خود بارزترین افراد از صدیقان،شهیدان،صالحان و شایستگانند.

3-این آیه در واقع،آیه((صراط الذین انعمت علیهم))در سوره فاتحه را تفسیر کرده است،از این رو راه حضرت مهدی-علیه السلام-همان است که هر روز در نماز از خداوند می خواهیم ما را بدان راه رهنمون سازد.